نامه آقای ایرج مصداقی که در زیر ملاحظه می شود در جواب نامه کوتاهی است که نویسنده این نوشتار در رابطه با تلاشی که چندی پیش برای حمایت از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق در کمپ تیف واقع در عراق آغاز کردم به ایشان نوشته بودم...
...
آقای مصداقی، دست و پا زدن در واقعیت های تلخ باعث خواهد شد که مردم از کشف حقیقت هایی که در پشت واقعیت ها زمانه نهفته است ماز مانند. پناه بردن به آغوش امپریالیزم هیج کشور را در جهان سالهای سال به جلو نبرده است.
نوشته اید: "به زرافشان نگاه کنید به چه ورطه ای سقوط کرده است". من دیر زمانی است به او نگاه کرده ام و میدانم که خیلی دیرتر از آن که من و دیگران نگاهش می کنیم از مرز بین واقعیت و حقیقت هنرمندانه عبور بوده است. به راستی نمی دانم شما از چه ورطه؟ و از چه سقوطی؟ سخن می گویید. زرافشان در اوج انسانیت، به آگاه کردن دیگران از حقیقتی مشغول است که در پشت پرده واقعیت ها نهفته است. اما شما به شهادت نوشته ها و گفته هایتان در نگرانی گذشتن مردم ایران از مرز بین واقعیت و حقیقت به سر می برید!